تفاوت تیم قرمز و تیم آبی در امنیت سایبری
ما در این مقاله سعی داریم تفاوت تیم قرمز و تیم آبی در امنیت سایبری و همچنین مفهوم آن‌ها را به همراه وظایف و نحوه عملکرد هر کدام به صورت کامل برای شما توضیح دهیم. اگر هنوز شناختی به این موارد ندارید، تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.
تیم قرمز (Red Team) چیست؟
همانطور که قبلا در مقاله تیم قرمز چیست؟ گفتیم، طبق تعریف آژانس امنیت ملی ایالات متحده (NSA)، تیم قرمز (Red Team) در امنیت سایبری به نهادی اطلاق می‌شود که در شکستن و ورود، به دست آوردن اطلاعات طبقه‌بندی شده بدون هیچ اثر قابل ردگیری، تخصص دارد. در حوزه امنیت سایبری، این تیم بر روی تست نفوذ به سیستم‌های مختلف و سطح امنیت آن‌ها تمرکز دارند. اعضای تیم قرمز با شناسایی و تمرکز بر نقاط ضعف سیستم امنیتی به آشکارسازی و از بین بردن این نقاط ضعف کمک بسازی می‌کنند.
مطلب پیشنهادی
مفهوم تست نفوذ در امنیت سایبری چیست؟
تیم قرمز حمله می‌کند تا خطوط دفاعی آبی‌ها را بشکند. در حالت ایده‌آل، این هکرهای اخلاقی از مکانیسم‌های دفاعی سازمان بی‌اطلاع هستند و سازمان‌ها خدمات آن‌ها را برون‌سپاری می‌کنند. تیم‌های قرمز از تکنیک‌های حملات سایبری در دنیای واقعی برای یافتن نقاط ضعفِ موجود در عملکرد کارمندان شرکت، فرایندها و فناوری‌های آن استفاده می‌کنند. آن‌ها مکانیسم‌های دفاعی را دور می‌زنند و هدفشان نفوذ به شبکه‌های مورد استفاده در سازمان‌ها و شبیه‌سازی استخراج داده‌های آن‌ها است – تمام این فعالیت‌ها باید به دور از آگاهی تیم آبی انجام گیرد.
این تیم بدون اینکه توسط تیم آبی شناسایی و ردگیری شود، مکانیسم‌های دفاعی را دور می‌زند، با هدف نفوذ به شبکه شرکت‌ها به شبیه‌سازی میزان نفوذ اطلاعات، می‌پردازد.
وظایف و مسئولیت‌های اصلی تیم قرمز
تکنیک‌های رایج تیم قرمز در امنیت سایبری شامل موارد زیر است:
- تست نفوذ
- فیشینگ، مهندسی اجتماعی و سایر اشکال مکانیسم سرقت اعتبارنامه‌ها
- اسکن پورت
- اسکن نقاط آسیب‌پذیری
علاوه بر این تکنیک‌های هکری رایج، اعضای تیم قرمز از ابزارهای مختص هر سازمان استفاده می‌کنند تا به شبکه‌های آن وارد شوند و درنهایت نقض کل سیستم سازمان را محقق سازند. از آنجا که این نفوذها به منظور کشف آسیب‌پذیری‌های سازمان صورت می‌گیرند، اعضای تیم قرمز گزارش‌هایی از روند حمله، جزئیات تکنیک‌های مورد استفاده، بردارهای هدف‌گذاری شده و نفوذ‌های موفق و ناموفق را به سازمان ارائه می‌دهند.
همچنین، گزارش‌ها باید شامل توصیه‌های مفیدی در چگونگی تقویت وضعیت امنیتی سازمان، اطمینان از سازگاری سیستم‌های دفاعی و تقویت آن‌ها برای مواجهه با تهدید‌های آینده، باشند. این گزارش به تیم آبی کمک می‌کند تا شکاف‌های موجود در سیستم دفاعی را بشناسند و نیاز به تقویت یا تغییر در شیوه‌های حفاظتی را شناسایی کنند
منظور از تیم آبی (Blue Team) چیست؟
تیم آبی مسئول تجزیه و تحلیل منظم سیستم‌های سازمان برای محافظت مناسب از آن‌ها، شناسایی آسیب‌پذیری‌ها و ارزیابی میزان اثربخشی ابزارها و سیاست‌های امنیتی است. در واقع تیم آبی وظیفه دارد سطح امنیتی سازمان را به حدی بالا ببرد که هکرها نتوانند به آن نفوذ کنند
برخی از کلیدی‌ترین وظایف تیم آبی در امنیت سایبری
تیم‌های آبی اطلاعات مرتبط با این وظایف را گردآوری و تجزیه و تحلیل می‌کنند؛ سپس نرم‌افزار، سخت‌افزار و سیاست‌های امنیتی را برای محافظت بهتر در برابر حملات احتمالی آینده به روز رسانی می‌کنند.
- نظارت بر شبکه‌ها، سیستم‌ها و دستگاه‌های شرکت
- شناسایی، کاهش، مهار و ریشه کن کردن تهدیدات و حملات
- جمع آوری ترافیک شبکه و بازرسی امنیت سایبری اطلاعات
- انجام تجزیه و تحلیل اطلاعات
- انجام اسکن آسیب‌پذیری داخلی و یا خارجی، ممیزی DNS و ارزیابی ریسک
از وظایف دیگر اعضای تیم آبی می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:
- قوانین فایروال را ایجاد، پیکربندی و اجرا می‌کنند
- تنظیم و پیاده‌سازی سطح دسترسی دستگاه‌ها و کاربران را، با استفاده تعیین سطوح سازمان، انجام می‌دهند
- نرم‌افزارهای- بخش تولید و امنیت- سازمان را به‌روز و یکپارچه نگه می‌دارند
- سیستم‌های شناسایی IDP/IPS و نقطه پایانی، و سیستم‌های پاسخگویی را در سازمان مستقر می‌کنند
- تقسیم اجزای شبکه
- انجام مهندسی معکوس در حملات سایبری را برعهده می‌گیرند
- تست DDoS را انجام می‌دهند
- رویکردهای پاسخ و اصلاح برای اطمینان از بازگشت امن و سریع سیستم‌ها به حالت عادی خود را ایجاد می‌کنند
همچنین، تیم آبی در ارزیابی و رسیدگی به آسیب‌پذیری‌های مرتبط با نیروی انسانی نقش مهمی دارد. درواقع، به‌روز بودن و آشنایی با جدیدترین شیوه‌های کلاهبرداری فیشینگ و مهندسی اجتماعی برای تیم آبی ضروری است. از این طریق، تیم آبی با سطح آگاهی کارکنان آشنا می‌شود و آموزش‌های لازم را به آن‌ها می‌دهد. تیم‌های آبی در صورت مشاهده خطرات، به مدیران ارشد اطلاع می‌دهند تا ارزیابی انجام شود. این ارزیابی‌ها برای این است که آیا باید ریسکی پذیرفته شود یا اینکه برای کاهش خطرات باید سیاست / کنترل جدیدی اتخاذ شود یا خیر.
مقاله پیشنهادی برای مطالعه
مفهوم مهندسی اجتماعی در امنیت سایبری
در صورت تشخیص یک ریسک توسط تیم آبی، مدیریت ارشد سازمان مطلع می‌شود، تا پذیرش ریسک و یا نیاز به اتخاذ رویکرد امنیتی شدیدتر و جدیدتر ارزیابی گردد. مشابه با تیم قرمز، پس از انجام عملیات، تیم آبی نیز شواهد، گزارش‌ها و داده‌های جمع‌آوری شده را در قالب یک گزارش نهایی از تجربیات و یافته‌های خود به مدیریت سازمان ارائه می‌دهد. همچنین، تیم آبی لیستی از اقدامات ضروری و شیوه‌های ارتقاء امنیت را به سازمان خود ارائه می‌کند.
تفاوت تیم قرمز و تیم آبی در امنیت سایبری
با توجه به توضیحات، حالا می‌توانیم تفاوت تیم قرمز و تیم آبی در امنیت سایبری را تشخیص دهیم. حتی اگر بلو تیم (تیم آبی) عملکرد خوبی برای سطح امنیتی سازمان ما فراهم کنند، بازهم ممکن است نقاط آسیب‌پذیری در سیستم وجود داشته باشد که تیم آبی از آن‌ها بی‌خبر است. این دقیقا جایی است که سازمان ما به وجود یک رد تیم (تیم قرمز) نیاز پیدا خواهد کرد. پس تفاوت این دو تیم درواقع در نحوه عملکرد و وظایف آن‌هاست. در ادامه میخواهیم به این مورد بپردازیم که آیا سازمان ما نیازی به وجود این دو تیم برای برقراری امنیت سایبری خود دارد یا خیر. با ما همراه باشید.
آیا سازمان ما به تیم قرمز و تیم آبی احتیاج دارد؟
تیم قرمز از تاکتیک‌های حمله خود استفاده می‌کند تا شرایط و سطح آمادگی دفاعی تیم آبی را بیازماید. گاهی ممکن است تیم قرمز نقاطی را پیدا کند که تیم آبی آن‌ها را نادیده گرفته باشد و این وظیفه‌ی تیم قرمز است که نشان دهد چطور این موارد امکان بهبود دارند و در واقع نقاط آسیب‌پذیری کدامند. پس همکاری تیم قرمز و آبی درکنار هم، برای مقابله با مجرمین سایبری (هکرها) خیلی اهمیت دارد و در این صورت امنیت سایبری سازمان، امکان پیشرفت دارد.
پس نمی‌توان گفت کدام بهتر هستند و هیچ مزیتی برای انتخاب و سرمایه‌گذاری روی تنها یکی از آن‌ها نیست. نکته‌ی مهم یادآوری این است که هدف هر دو تیم، جلوگیری از حملات سایبری به سازمان شماست. نتیجه دیگری که درواقع حاصل تجمیع دو تیم قرمز و آبی می‌شود، تشکیل تیم بنفش (Purple Team) در سازمان است. در ادامه به معرفی این تیم می‌پردازیم.
تیم بنفش (Purple Team) چیست؟
به طور معمول، مهاجمان (تیم قرمز) و مدافعان (تیم آبی) دو روی یک سکه امنیتی هستند. در حالی که تیم قرمز از مهاجمی تقلید می‌کند که قصد دارد از یک آسیب‌پذیری در سیستم‌های سازمان سوء استفاده کند، تیم آبی مسئول ایجاد کنترل‌های امنیتی برای دفاع از سازمان در مقابل این تهاجم است. از آنجایی که انجام هر دو فعالیت برای بهبود وضعیت امنیت سایبری هر سازمانی ضروری هستند، نیاز به ایجاد یکپارچگی در رویکردها و نتایج موجود در هر دو طرف است. هدف از تشکیل تیم بنفش ایجاد یک پل ارتباطی بین تیم قرمز و تیم آبی برای بهبود مستمر فرایندها است :
- گروه دفاعی (تیم آبی)، متجاوزین را در مورد کنترل، نظارت و نحوه پاسخگویی به حوادث امنیتی مطلع می‌کند.
- از طرف دیگر، هکرها (تیم قرمز)، سیستم و تیم دفاعی را در مورد TPP (تکنیک‌ها، تاکتیک‌ها و رویه‌ها) مطلع می‌سازد.
اگر مشتاق به کسب اطلاعات بیشتر در حوزه امنیت سایبری هستید
پیشنهاد ما به شما، مطالعه مقاله امنیت سایبری و حقایق آن است!
آزمایش نفوذ سنتی هنوز هم برای ارزیابی نواقص امنیتی یک سازمان کاملاً موثر است. اما ممکن است اطلاعات کافی برای رفع این شکاف‌های امنیتی فراهم نکند. از طرف دیگر شناسایی و شبیه‌سازی حمله (تیم بنفش) شما را در جهت بهبود روند امنیتی و آموزش SMEهای برای تشخیص حمله راهنمایی می‌کند.
برخی از مسئولیت‌های اصلی تیم بنفش
- آگاهی از پتانسیل‌های کنونی در مواجه با تهدیدات و امکانات تشخیص آن‌ها
- نگاهی کلی داشتن به موضوع و استفاده از مشاوره‌ها و گزارش‌های تیم آبی و تیم قرمز
- اشتراک‌گذاری اطلاعات لازم بین تیم‌های قرمز و آبی
- تجزیه و تحلیل نتایج و نظارت بر اقدامات اصلاحی لازم
- توسعه یک فرایند تکرارپذیر و ساختار یافته
اگرچه تست نفوذ همچنان برای نشان دادن نقص‌های امنیتی یک سازمان بسیار موثر است، اما ممکن است اطلاعات زیادی را برای رفع آن‌ها ارائه ندهد. ازطرفی، شبیه‌سازی و تشخیص حمله (تیم بنفش) شما را در بهبود فرایندها، آموزش بخش‌های کوچک و بزرگ سازمان و شناسایی حملات آتی راهنمایی می‌کند.